şiir3
Öğretmen Olmuşum Erzurum' a
Daha pek körpe öğretmen olmuşum
boylamışım erzurum' u yurt tutmuşum
bir küçücük oda imiş konutum
altıma bir kilim alsam bir türlü almasam bir türlü
borç dert aldım kilimi neyse
biraz çeki düzen verdim evime
gelen giden eksik olmaz ya diye
yaslanmaya bir yastık alsam bir türlü almasam bir türlü
yatağa uzanıp hep düşünürüm
mektup yazar bazan kitap okurum
ne çare ki vakit geçmez bilirim
mandolinle bir ezgi çalsam bir türlü çalmasam bir türlü
bir faredir çoğu kez sessizliği bozan
evin önündeki çeşmeden akan su bazan
ara sıra bir kedi gelip arkadaş olan
alışsın diye yiyecek versem bir türlü vermesem bir türlü
yabancıyım bilemem uşağını elini
hişt hişt diye çağırırım birini
dilim döndüğünce anlatırım derdimi
adını sanını sorsam bir türlü sormasam bir türlü
Aman vermez erzurum' un soğuğu
hemencik tıkadım deliği kovuğu
dumandan görünmez ne sağı ne solu
tütmeden yanmayan sobayı yaksam bir türlü yakmasam bir türlü
Erzurum'a
Dört kapıdan yedi diyar menzile
Yollarda vuslatı bulduran şehir.....
Destanlar yazarak düşmana bile
Destanlar okutan ey destan şehir...
Minareler seda
kubbeler yankı Yaparken
Erzurum canlanır sanki Yüreği titriyor buna inan ki
İnsanda bitmeyen heyecan şehir...
Elinde kınası delikanlılar
Bir dadaş tavrıyla dadaş şanlılar...
Tarihler anlatır
dinleyen anlar... Kendini tarihte anlatan şehir
Ey Erzurum sisli dağlar gibisin
Ey Erzurum süslü bağlar gibisin
Ey Erzurum sesli çağlar gibisin
Bu Erzurum yaman en yaman şehir...
Tos vurur koçları yaylalar şenlik
Benden önce gelmez gelmeyen benlik
Her zaman şen diyar
bitmez esenlik Bu şehir bir başka
başka can şehir... Yer altında yatan nice ulular
Abdurrahman Gazi
Habib Babalar Ulu Türk
Atatürk hemşehrisi var; Her Türk’e türküce kol açan şehir...
Türkülere ilham olan Erzurum
Ecdattan yadigar kalan Erzurum
Gelsin bana derdin belan Erzurum
Görenin içinde balacan şehir...
Türkülere ilham olmuş burası
Tartıyla ölçülmez ağır darası
Her şanda ilk başta onun sırası
O yüzden zirvesi hep duman şehir
Gürsoy Solmaz
